Quick scan kosten en opbrengsten van een basisregeling voor werkenden

In een quick scan heeft SEOR in opdracht van de NBBU een schatting gemaakt van de kosten en baten van een mogelijk te introduceren basisregeling voor werkenden in Nederland. Een basisregeling biedt werkenden een eenvoudiger zicht op financiële basiszekerheid bij ziekte of verlies van werk in plaats van de huidige verschillende meer complexe regelingen. En het maakt dan niet langer uit of iemand werknemer, uitzendkracht, ZZP’er/ondernemer of werkzoekende is.

De berekeningen laten zien dat een basisregeling voor werkenden financieel haalbaar is. Tegelijkertijd vinden er wel herverdelingseffecten tussen bepaalde typen werkenden plaats. De inzichten uit deze quick scan geven aanleiding om verdere discussie te voeren over de mogelijke invulling van een dergelijke basisregeling voor werkenden.

Een basisregeling voor werkenden op het niveau van het wettelijk minimumloon kost naar schatting een kleine miljard euro minder, en een basisregeling op het niveau van 25.000 euro kost ruim een miljard euro meer dan het totaalbedrag waarop momenteel een beroep gedaan zou worden.

Doorrekening van de consequenties van de invoering van een basisregeling voor een selectie van vijf typen werkenden laat zoals verwacht enkele herverdelingseffecten zien. In het eerste jaar na verlies van werk, zijn de herverdelingseffecten onder een goed verdienende fulltime werknemer met een vast dienstverband met tien jaar arbeidsverleden en een vermogende ondernemer het grootst.